Garasi is meer dan een theatergroep
Garasi is opgericht in 1993 door regisseur en artistiek leider Yudi Ahmad Tajudin en zakelijk leider Kusworo Bayu Aji. Het theater heeft een vast team van negen acteurs verbonden. Het management van het theater wordt gerund door het productieteam op kantoor. Er is bewust voor gekozen om het zakelijke werk te scheiden van de artistieke taken. Garasi wordt vierjaarlijks gefinancierd door het Hivos fonds en de Nederlandse Ambassade. Er is geen regeling voor structurele kunstsubsidies vanuit de Indonesische regering, slechts incidenteel voor adhoc projecten. In Indonesië werken veel kunstenaars samen in een collectief, 'komunitas'. Garasi is een 'creative community' waarin een groep van acteurs samenwerken met kunstenaars uit andere disciplines en met kunstwetenschappers. Het interessante van deze 'communities' is dat het creatie proces gericht is op de samenwerking tussen artiesten uit verschillende kunstdisciplines. De repetitie studio van Garasi is heropgebouwd na de aardbeving van mei 2006. Het is een mooie ruimte met stenen vloer, drie zijkanten zijn open en kunnen worden afgesloten door panelen. Het ligt direct naast de theaterkantoren, waar veel mensen tegelijk in de kleine ruimtes werken; de repetitieplanners, de administratie, de theateronderzoekers. De sfeer is goed en geconcentreerd. Voordat de repetities beginnen warmen de acteurs zichzelf op in de studio. De bewegingen zijn gebaseerd op oefeningen uit de yoga. Ieder werkt in stilte en uiterste concentratie, volledig gefocust op de oefening. Soms repeteren ze ook zonder regisseur. Tegelijkertijd in dezelfde ruimte werkt iedere acteur voor zichzelf in stilte aan een bewegingssequentie, die in de volgende repetitie gebruikt zal worden.

Het werk van Garasi bestaat uit verschillende programma's. 'Theatre creations' bestaat uit het produceren van theatervoorstellingen. De jonge vaste regisseur Yudi maakt beeldend theater waarin de samenwerking met de beeldende kunst, videokunst en hedendaagse muziek een belangrijke rol speelt. Een repetitieperiode duurt een half jaar of langer. De voorstellingen worden gebruikelijk maximaal twee keer in Yogya aan het publiek gepresenteerd gevolgd door enkele voorstellingen in andere steden en soms in het buitenland:Tokio, Singapore en Berlijn. Bij de voorstellingen die ik gezien heb was er zoveel publiek dat ze niet allemaal op de tribune pasten, het publiek hing aan alle kanten van de tribune om een glimp van de voorstelling te zien. Op een scherm werd de voorstelling geprojecteerd, zodat het publiek dat er niet in kon alsnog de voorstelling via het scherm kon volgen. 'Waarom spelen jullie een voorstelling niet vaker in de eigen stad of meer in andere steden,' vraag ik. 'Het is omdat het huren van de belichtingsinstallatie duur is en omdat het gebruikelijk is dat er maximaal twee speelbeurten zijn in een stad'. Het publiek van Garasi bestaat uit studenten, afgestudeerden en kunstenaars. Garasi maakt een grote productie of twee kleinere voorstellingen per jaar. Daarnaast werken de acteurs aan een solo project om een thema dat hen interesseert verder uit te werken.

Het programma 'Theater Studies' bestaat uit het vertalen van relevante theaterboeken naar het Indonesisch om kennis beschikbaar te stellen voor de Indonesische theaterwereld. Op dit moment wordt ' Dictionary of theatre antropology' van Eugenio Barba vertaald. Onder dit programma valt ook de publicatie van de nieuwsbrief 'SkAnA' en het theatertijdschrift Lebur. ' SkAnA' is bedoeld om het (jonge) theaterpubliek te informeren over het theater in Yogya. De theatervoorstellingen van de afgelopen maanden staan vermeld in de nieuwsbrief. De voorstellingen van de de komende maanden staan er niet in. Omdat de speeldata hier vaak op het laatste moment worden vastgelegd is het onmogelijk om vooraf een culturele agenda van de komende voorstellingen in een stad samen te stellen. LéBUR is een theatertijdschrift dat ruimte biedt aan discussie en documentatie van theater met als doel de ideeën van een creatieproces met een groter publiek te delen. Het verschijnt gedrukt en online en heeft ook een aantal artikelen in het Engels. De naam LéBUR komt van het Madurees en betekent ' essence of aesthetic experience' . Experience, omdat het theater opzich een ervaring is en dit tijdschrift gezien kan worden als een repetitie, een proces om kunst te maken. Onderdeel van de werkzaamheden van Garasi is ook het bijhouden van de theaterbibliotheek, voor de eigen documentatie en voor het publiek. In de kleine bibliotheek in het kantoor staan Indonesische en Engelse theaterboeken en teksten. Alle boeken die essentieel zijn voor de oosterse en westerse theatergeschiedenis staan in de kast. Van het oude Gilgamesj epos tot Becket, van Tadashi Suzuki tot Jan Kott. Ik heb niet veel theaterboeken kunnen meenemen voor het half jaar dat ik hier verblijf. Bij mijn vertrek heb ik alles achtergelaten om alleen het meest essentiële mee te nemen. Hier staat genoeg inspirerende vakliteratuur in de kast. Hier vind ik meer rust dan in het westen om in te gaan op verdieping.

Workshops die Garasi organiseert vallen onder het programma ' Knowledge and improvement'. Volgende week staat er een workshop documentatie gepland. Garasi werkt aan het documenteren van het eigen werk als beeldmateriaal en schriftelijk materiaal. Een aantal acteurs samen met deelnemers van buiten volgen de workshop gegeven door een schrijver, een antropoloog en een wetenschapper in culturele studies. De workshop gaat over het documenteren van projecten. In Indonesië zijn er weinig theateronderzoekers, theatercritici en wetenschappers. De meeste onderzoeken worden gedaan door wetenschappers van buiten Indonesië. Het is van belang dat dit in Indonesië ontwikkeld wordt om de eigen kunst uitingen te documenteren en onderzoeken. Via de Actor Studio geeft Garasi haar theaterkennis door aan studenten die gedurende zes maanden een theatertraining volgen. De lessen worden gegeven door acteurs van Garasi. De training bestaat uit een fysieke training, stemtraining, werken aan verbeelding en theorie. De laatste twee maanden wordt er gewerkt aan een voorstelling onder leiding van regisseur Cindil. Alle acteurstrainingen worden gedocumenteerd op video, om een methode voor acteurstraining vast te leggen. Hierdoor kan ik de lessen op dvd bekijken en een duidelijk beeld krijgen van trainingen. Het geeft mij een beeld van waar ik aan kan werken in de workshop improvisatie die ik eind januari aan de voormalige Actor Studio studenten ga geven.

Het werkproces van de Actor Studio wordt afgesloten met het eten van de pudding die symbool staat voor het verkrijgen van nieuwe energie om verder te gaan. Het werkproces heeft veel energie gekost en nu is het nodig om weer energie op de laden om verder te gaan.We zitten in een grote kring op de grond. Voor het eten wordt er gebeden: ' Allah akbar'. Na de pudding volgt de rijst, het fruit, de thee en blijft iedereen zitten om wat na te praten.