Hannah & Hanna / Muztheater
| 2006 / 2007 regie: Corrina Manara tekst: John Retallack vertaling: Heleen Verburg cast 2007: Yora Rienstra, Vicky Wesseling cast 2006: Joyce Chamaoun, Roos ten Hooven vormgeving en kostuums: Yael Assaf video: Sietse Bruggeling muziekbewerking: Jan-Willem van Kruyssen, Jan van Rijnsoever techniek: Jan van Rijnsoever, Arjen van der Zant fotografie: flyer Tim Stet scenefotografie Jorgen Koopmanschap Hannah & Hanna Hannah is 16 jaar, houdt van zingen en is nogal arrogant. Ze heeft een enorme hekel aan buitenlanders; het zijn gewoon een stelletje profiteurs! Dan komt Hanna in haar leven. Zij houdt ook van zingen, is samen met haar moeder en broer Albin gevlucht uit Kosovo en hoopt in het westen een toekomst zonder oorlog op te bouwen. Hannah mag Hanna niet, vooral niet wanneer blijkt dat ze dezelfde naam heeft en óók heel goed kan zingen. Tijdens een potje voetbal wordt de haat en nijd tussen de Kosovaren en de lokale jongeren letterlijk uitgevochten. Daarbij wordt Albin bruut in elkaar geslagen door de vriend van Hannah, wat haar echt te ver gaat. Ondanks de verschillen in cultuur slagen de meiden er toch in een hechte vriendschap te sluiten, een geheime vriendschap. Of hun gezamenlijke liefde voor muziek ervoor kan zorgen dat die kan blijven bestaan, zal blijken wanneer de broer van Hannah een plan bedenkt dat alles zal veranderen... In 2001 schreef en regisseerde John Retallack Hannah & Hanna, waarmee hij lovende kritieken ontving. Ondertussen is het stuk in vijf verschillende landen in de theaters verschenen. Hannah & Hanna is bekroond met de Herald Angel Award en genomineerd voor de Best Show for Young People Award 2002. Tijdens het Edinburgh Festival van 2001 werd het stuk omschreven als een ‘must see’. Hannah & Hanna is een voorstelling voor jongeren (12+) en volwassenen. Te zien in theaters en op scholen in het najaar 2007. Binenkort vind je de volledige speellijst op de website van het Muztheater. Reacties van scholieren ‘Persoonlijk vond ik het een mooie eigentijdse voorstelling, recht uit het leven gegrepen. Ik vond het prachtig dat Hannah ondanks de cultuurverschillen en de vooroordelen vriendschap sluit met het Kosovaarse meisje Hanna. Wat minder leuk is, is dat er vaak ruzies en vechtpartijen aan vooraf gaan. Iemand in elkaar slaan omwille van zijn afkomst vind ik niet door de beugel kunnen. Waarom niet iedereen gewoon een kans geven ongeacht zijn afkomst? Deze mensen hebben recht op een goed en aangenaam leven. Het was een erg levendige vorstelling met veel muziek. Het decor vond ik eerder sober. Kortweg, een energieke, eigentijdse en ontroerende voorstelling met een duidelijke boodschap: “Asielzoekers zijn mensen zoals jij en ik.” (Nick) ‘Ik vond het heel erg mooi, de Hannah die heel racistisch was werd uiteindelijk toch vrienden met de Hanna uit Kosovo. In het begin was Hannah heel erg grof, wat soms wel grappig was en opeens stonden ze daar samen een lied te zingen. Je moet er maar op komen om zoiets te verzinnen. Ik dacht eerst dat ik naar zo’n saai toneelstuk ging, maar dat was niet zo. (Lode) Reacties van docenten ‘Ik heb met mijn leerlingen genoten van de schoolvoorstelling, ze vreesden voor een saaie bedoening maar... prachtig, kippenvel. Goed gebracht, schitterend decor, de juiste muziek.’ (Carmen V.) ' De voorstelling was in een woord 'uit duizenden'. (Paul B.) |      |